De eerste week
Blijf op de hoogte en volg Yoni
27 April 2014 | Malawi, Nsanje
Wij zijn donderdag begonnen met het werken in het ziekenhuis nadat we waren bijgekomen van de reis. Donderdag was meer een introductiedag. Wij stonden deze week op de male ward en gaan volgende week een week meelopen op de female ward. Deze afdeling is echter één afdeling geworden, hierdoor liggen er aan de linkerkant van de afdeling de vrouwen en aan de rechterkant de mannen. Als je de ingang van het ziekenhuis inloopt kom je bij een klein hekje aan, als je deze doorheen loopt komt je bij een mooie binnentuin die goed wordt bijgehouden. Hieromheen staan allemaal gebouwen met verschillende afdelingen. De gang van zaken hier is heel anders dan in Nederland. Hier is het gewoon dat je als verpleegkundige zelf diagnoses stelt en hier ook zelf een behandelplan voor maakt in overleg met een arts en soms zonder overleg. Even wennen dus.. Ook qua administratie gaat het niet allemaal hetzelfde als dat wij in Nederland gewend zijn. Voor mij is de administratie alsof ik Chinees lees, maar gek genoeg snappen zij het hier wel gewoon (gelukkig). Ik hoop dat ik er binnenkort wijzer uit kan worden. Ook bij de overdracht lijkt het alsof ze Chichewa aan het praten zijn terwijl het in werkelijkheid gewoon Engels is met een zwaar accent. Sommige dingen kan ik er nog uithalen maar sommige dingen blijven voor mij een groot vraagteken. Het personeel is heel vriendelijk en relaxed wat erg fijn is!
Wel heb ik moeten wennen aan de ochtenden. Ik kan makkelijk wakker worden maar de fase die daarna komt gaat bij mij altijd wat stroever. Kinderen die voor je raam staan en je naam beginnen te roepen vroeg in de ochtend is niet echt bevorderlijk voor deze fase. Wel vind ik het knap dat deze kinderen na een keer je naam te hebben genoemd deze onthouden. En ik moet zeggen dat ik er inmiddels al aardig aan gewend ben. Op tijd naar bed en vroeg uit de veren is de oplossing. Het scheelt dat ik door de hitte aan het eind van de dag zo moe zijn dat naar bed gaan absoluut geen straf is.
Ook hebben we al gevoetbald en gehinkeld met de kindjes. De kinderen hier zijn erg snel en goed in voetbal. De voetbal is gemaakt van plastic zakjes aan elkaar geknoopt gevuld met zand en afval, en hij werkt! Hoe gaaf is dat?! Ik had voor de kinderen ook nog een voetbal mee genomen, helaas gaan pompjes en ik op een of andere manier nooit samen.. De pomp wordt nog geregeld via via om de bal alsnog op te pompen.
Tot nu toe is het eten zeer goed te doen. Ik kook vaak samen met Tasha, en tot nu toe heeft het allemaal gesmaakt. Bij deze wil ik mijn moeder in het bijzonder nog even bedanken voor het goede voorbeeld en de lekkere recepten die ze altijd heeft, het valt tot nu toe in de smaak!
Oh, en het weer hier is ongelofelijk warm! Zelfs ik heb het af en toe net iets te warm terwijl ik voor een azungu (een blanke) normaal gesproken best goed tegen hitte kan. Blijkbaar is 40°C en hoger ook net iets te hoog voor mij. Gelukkig hebben we ook wat regen gehad, bij elkaar op geteld denk ik wel 4 regendruppels met bliksem, héérlijk!
-
02 Mei 2014 - 22:49
Sanne:
Waaauw!.. Wat maak je daar mooie dingen mee.. Prachtige ervaring!.. Ik ben blij dat je zo geniet en je schrijfstijl is echt geniaal! :) Kisses -
03 Mei 2014 - 15:04
Dory:
Heerlijk om te lezen. Zie je daar helemaal je ding doen! Ben trots op je Yoni!
Dikke knuffel van ons -
03 Mei 2014 - 16:40
Leonie:
Haha 4 regendruppels ja? Lijkt me best zwaar om daar zo te werken! Je krijgt veel verantwoordelijkheid.. Maar toch ook weer een super ervaring. En ik weet dat jij dat kan:) dikke kus! -
07 Juni 2014 - 22:28
Yoni Janssen:
Wat een lieve berichtjes! Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
